Fyrst og fremst:
Mér finnst stundum fyndið hvað þeir sem semja íslenskar auglýsingar hugsa stundum skammt.

Munið þið til dæmis eftir auglýsingunni fyrir hraðþjónustu póstsins?
Einhver gaur gónir út í loftið á skrifstofunni sinni og hann er sýndur reyna að láta daginn líða með því að leika sér með skrifstofuáhöldin og þess háttar.

Svo loksins, í lok dags mætti ætla, kemur póstkallinn og lætur skrifstofukallinn skrifa undir plagg.

Ok... þú ert að auglýsa hraðþjónustu, með því að sýna kall eyða öllum deginum í að bíða eftir henni... hversu sniðugt er það?

[]